سيـيِهْ حَلِي باز تُونْ کِرينْ حُسيني رَ ما تم کِرينْ
(جامه هاي مشکي را دوباره بر تن کنيد براي حسين به سوگ بنشينيد )
سِنجي يُ طبلي بيارينْ بيرِقي ، نَخلي بيارينْ
( سنج ها و طبل ها را بياوريد ، بيرق ها و نخل ها را بياوريد )
حُسيني رَ شَهيدُوْنَه اِمامي رَ اَسيروُنَهْ
( براي { ماتم} حسين و شهيدان و براي امام و اسيران )
کيـيِهْ هَمَهْ تَکْيَهْ کِرينْ باز چادِريْ عَلَم کِرينْ
( خانه ها را همه تکيه کنيد ، دوباره خيمه ها را بر پا کنيد )
دستَهْ وُ طُوْقَهْ رِي وِنينْ بُرْمَهْ وُ زاري ها کِرينْ
( دسته هاي عزاداري به راه بيندازيد ، گريه و زاري کنيد )
حُسيني رَ شَهيدُوْنَه اِمامي رَ اَسيروُنَهْ
( براي { ماتم} حسين و شهيدان و براي امام و اسيران )
اَگَهْ مِبو ناکَّهْ هَما عاشق مِبينْ با تَه هَما
( اگر مي شود به ما نگاهي بکن که ما با نگاه تو عاشق مي شويم )
پر موکُّويـين تا نينِوا کوتِري جور تا کربِلا
(تا دشت نينوا پر مي گشاييم و همچون کبوتري تا کربلا به پرواز در مي آييم)
حُسيني رَ شَهيدُوْنَه اِمامي رَ اَسيروُنَهْ
( براي { ماتم} حسين و شهيدان و براي امام و اسيران )
هر جا بَشين هر جا دَبين ژو اِسْ کُ مِه باز پِيْ مِبين
( هر کجا که برويم ، هر جا که باشيم ، اسم او که مي آيد دوباره بر مي خيزيم )
باز مِتِّژينْ گُزُ کَسين مَنِنـينِه زِيْکُ مَسين
( باز { به عشق حسين } بزرگ و کوچک به جنب و جوش مي افتند و حتي بچه ها و پيرها نمي نشينند)
حُسيني رَ شَهيدُوْنَه اِمامي رَ اَسيروُنَهْ
( براي { ماتم} حسين و شهيدان و براي امام و اسيران )
هرکي حُسيني مِشناسِه مِگِشْ کُ ژو دست دِماسِه
( هر کسي که حسين را مي شناسد مي خواهد که او دستش را بگيرد )
اَگَـهْ کُ او دا هاکره گِرِيْ هَمَه او ماکِره
( اگر که او {در حق ما} دعا کند مي تواند همه گره ها را باز کند )
شُـوِنْدِ رو مِـيُّو مِشو جايي ديگَه دِل مَنِـشو
(شبها و روزها در پي هم مي آيند و مي روند اما دل جاي ديگري نمي رود )
حسيني گَل دل مِنيـنِهْ قِرار مِگيرِه مِـمُونِهْ
( کنار حسين دل آرام مي گيرد و مي نشيند ، قرار مي گيرد و مي ماند )
شعر مجيد اکبري
درباره این سایت